RELIGIE INDII
Ogromne bogactwo religii nadaje kształt indyjskiemu dziedzictwu, życiu, kulturze, tradycjom i mitologii.
Pisząc tego posta nie mam na celu namówić Was do przejścia na inną wiare!! Chciałabym ukazać Wam, że tak naprawde to głównie różnorodność religii sprawia, że Indie wydają się nam takie bajkowe, magiczne, jakby nie z tego świata. Należy zaznaczyć, że każda z tych religii jest zupełnie inna a tradycje im towarzyszące zupełnie nie podobne do naszych europejskich.
HINDUIZM "Najbogatsza skarbnica religii" - to najlepsze określenie hinduizmu, ponieważ trudno wskazać bardziej eklektyczne wyznanie. To jedyna religia, która nie ma konkretnego założyciela ani świętej księgi, która byłaby jedynym i absolutnym autorytetem. Dla jednych wyznawców pismem świętym bedzie Rygweda dla innych Upaniszadom albo Bhagawadgicie. Jedni oddają się Wisznu albo Śiwie a pozostali nie czczą konkretnego boga, lecz medytują nad Najwyższym Duchem, mieszkającym w sercu każdego człowieka. Podobną różnorodnością i elastycznością odznaczaja się hinduskie teorie dotyczące stworzenia swiata lub natury boga. Istotą tej religii jest przeświadczenie, że wszystkie ścieżki prowadzące do tego samego celu są równie dobre - w świetle takiego przekonania możliwe jest uznanie proroków innych religii za świętych i zesłanych przez boga. Mimo takiej tolerancji wyznawcy hinduizmu trzymaja sie sztywno podziałów kastowych oraz tradycyjnych praktyk.
W tym miejscu należy wspomnieć o Wielkiej Tradycji hinduizmu, którą można streścić nastepująco:
- Ostatecznym celem jest moksza, czyli wyzwolenie sie z kręgu wcieleń.
- Człowiek odradza się w kolejnych wcieleniach, aż osiągnie mokszę. Warunki życia w danym wcieleniu zależą od nagromadzenia skutków karmy (uczynki) popełnionych w poprzednich wcieleniach.
- Poza mokszą istnieją jeszcze trzy cele ludzkiego życia: kama (miłowanie, doznawanie przyjemności, włączenie z rozkoszą cielesną), artha (zdobywanie bogactwa, sławy, powodzenia) i dharma (zacne i prawe działanie, zawsze zgodne z wiedzą o rzeczywistości).
- Cztery etapy życia. Pierwszy- młody człowiek staje się brahmacarinem, uczniem w domu swego mistrza. Drugi- małżeństwo i życie rodzinne, bycie gospodarzem domu (gryhastha); na tym etapie istotne dwa cele: kama i artha. Trzeci- opuczszanie domu, wybór odosobnionego miejsca, by wieść zycie pustelnika (wanaprastha). Zwykle następuje to gdy na świat przychodzą wnuki. Czwarty- etap całkowitego wyrzeczenia, uwolnienia od wszelkich więzów ziemskich. Człowiek staje się bezdomnym wędrowcem (sanjasinem), żyje wyłącznie sprawami duchowymi, przygotowując się do osiągnięcia wyzwolenia (mokszy).
- Podział społeczny opiera się na czterech głównych stanach. (patrz post pt.: Ludność Indii)
- Poprzez jogę (wewnętrzną integrację) człowiek może przejść od kontroli własnego ciała do kontroli umysłu, rozpoznawania własnej tożsamości jako Czystego Ducha.
- SŁOWA KRYSZNY "Jakąkolwiek byś poszedł drogą, możesz do mnie dotrzeć. Cokolwiek z miłością mi ofiarujesz, czy to jest kwiat, owoc [...] czy choćby kropla wody. Ja przyjmę to, jeśli przyjdziesz do mnie z czystym, miłującym sercem".
- KTO JEST KIM W HINDUSKICH WIERZENIACH? Wisznu (Narajana) jest najwyższym z bogów. Kiedy śpi, wszechświat sie rozpada, kiedy sie budzi, nastepuje ponowne stworzenie. Od czasu do czasu zstepuje na ziemię, aby bronić prawdy, niszczyć zło i przywrócić ład świata, ilekroć zostanie zachwiany. Jego siedziba jest niebo, wierzchowcem ptak Garuda, a małżonką - Lakszmi, bogini szczęścia, pomyślności i bogactwa. Śiwa pełni wiele ról. Jest Wielkim Joginem medytującym na górze Kajlasa w Himalajach. Jest panem kosmicznego tańca. W innym aspekcie jest źródłem życia. Małżonką Śiwy jest Śakti (moc żeńska). Ze wszystkich bóstw indyjskich najbliższy naturze ludzkiej jest Kryszna. Widzimy do jako dziecko kradnące masło i karane za to przez matkę, później jako przystojnego młodzieńca, w którym kochają sie wszystkie pasterki. Spośród nich najbardziej ukochaną jest Radha. Romantyczna miłość między nimi to metafora relacji między duszą ludzką a bogiem. W dojrzałym wieku Kryszna ukazuje sie jako medrzec, filozof, którego nauka została ujęta w Bhagwadgicie.
- SADHU to wędrowni asceci. Można ich zobaczyć w miastach i na wsi, w lesie, na brzegach rzek oraz, oczywiście w Himalajach. Zwykle są oni odziani w szafranowy lub żółty płaszcz z pozszywanych strzępków tkanin. Ciała nacierają popiołem, a czoła pastą sandałową. Shadu zawsze nosza przy sobie cały dobytek: miseczkę żebraczą, kij podróżny, okrycie ze skóry lub koc. Jedni składają śluby milczenia, drudzy modlą się lub śpiewają hymny religijne. Nie wypada pytać, skąd pochodzą i dokąd zdążają. Są poprostu wędrowcami oddanymi w pełni sprawom duchowym.
POLECAM: http://www.joga-joga.pl/
BUDDYZM Siddhartha Gautama znany jako Budda (Oświecony) był synem króla Śuddhodana, władcy królestwa Kośala. Jego inne imiona to Amitabha (Nieskończony) i Tathagata ( w sanskrycie dosł. " ten, który w taki sposób dotarł", czyli "ten, który osiągnął doskonałość"). Zgodnie z proroctwem królewskiego astrologa,
książe ujrzał trzy oznaki cierpienia: chorobę, starość i śmierć. Przy pełni księżyca w miesiącu wajśakha (przełom kwietnia i maja) opuścił rodzinę i rozpoczął czas Wielkiego Odejścia. Udał się po naukę do znakomitych mistrzów, po czym został ascetą. Wreszcze któregoś dnia, medytując pod drzewem nieopodal Gai, doznał bodhi(oświecenia). Stał się Buddą (Przebudzony), a drzewo, które dało mu schronienie, zostało nazwane Drzewem Bodhi. Po oświeceniu mógł uwolnić sie z cyklu reinkarnacji i osiągnąć stan całkowitej wolności- nirwany. Jednak wrażliwa natura nie pozwoliła mu na to, dopóki na Ziemi panowało cierpienie. Jego pierwszymi uczniami byli ci sami asceci, których opuścił kilka miesięcy wcześniej. Przez 40 lat podróżował od wioski do wioski, głosząc przesłanie miłości, współczucia, tolerancji i powściągliwości.
Hinduizm skupiał się wokól pojęcia Absolutu, buddyzm raczej unika metafizycznych odniesień. Budda zwykł mawiać: "Przyczyny cierpienia i walka z nimi - to wszystko, czego nauczam". Według nauk Buddy, poza podleganiem przyczynom naturalnym jesteśmy nieustannie kształtowani przez naszą karmę. Wynika z tego, że powszechne przekonanie o nieśmiertelności duszy jest iluzoryczne. Budda wzywał do pozbycia się złudzeń, jednak nie negował całkowicie istnienia Uniwersalnej Duszy (atmana) z Upaniszad.
Pierwsze kazanie Buddy zostało nazwane "kazaniem środkowej drogi" i wyznaczało skrajne punkty ideologii. Na płaszczyźnie etycznej ustalało ekstrema braku umiaru i ascezy; na płaszczyźnie filozoficznej - ślepej akceptacji rzeczywistości i całkowitego odrzucenia świata jako nierzeczywistego. Środkowa droga okreslana jest obecnie jako Ośmioraka Ścieżka dobrego życia, które powinno łączyć słuszny pogląd, słuszne postanowienie, słuszne słowo, słuszny czyn, słuszny żywot, słuszne dążenie, słuszne skupienie i słuszną medytację. Podążając drogą powściągliwości i samodoskonalenia, można pokonać własne żądze i osiągnąć transcydentalny stan całkowitej wolności - nirwany.
Trzon buddyzmu stanowią ideały znane pod nazwą Trzech Klejnotów:
- Budda. Chodzi tu o historycznego Buddę, ale też o osiągalny dla każdego stan buddy.
- Dharma. Głównie chodzi o zgłębioną przez Oświecony umysł Prawdę, ale także o nauki buddyjskie czyli tę samą Prawdę wyrażoną za pomocą języka oraz konceptów.
- Ostatnim z Trzech Klejnotów jest Sangha czyli wspólnota duchowa. Buddyzm nie jest abstrakcyjną filzofią czy wiarą, dlatego ma sens tylko wtedy, jeśli konkretni ludzie uosabiają go w swoim życiu. Buddyści przywiązują ogromną wagę do braterstwa między praktykującymi, jak i tymi, którzy osiągnęli już cel Oświecenia.
Stałe miejsce w duchowym dziedzictwie znalazły takie wartości buddyzmu, jak współczucie, miłość i niestosowanie przemocy.
- CZYM JEST NIRWANA? Zapytany, czym jest nirwana, Budda łagodnie się uśmiechnął i w końcu odpowiedział: "Śantam Nirvanam: nirwana to cisza i wieczny spokój".
POLECAM:
http://budda.medytacja.net/t/teksty/artykuly/kobieta.html http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,22
DŻINIZM Za twórcę dżinizmu przyjęło się uważać współczesnego Buddzie Wardhamana, bardziej znanego pod przydomkiem Mahawira (Wielki Bohater). Wielcy nauczyciele mieli ze sobą wiele wspólnego: pochodzili z królewskich kszatrijów, odrzucili ziemskie przyjemności, negowali system kastowy i świętość Wed. 
Dżinizm, doprowadzając ideę przezwyciężania słabości do skrajności, stał sie najbardziej rygorystyczną religią ascetyczna na świecie. W systemie tym nie wiele jest miejsca dla Boga. Popularne bóstwa hinduskie są akceptowane, ale stoja niżej w hierarchii niż dżinowie, otoczeni prawdziwym kultem. Termin "dzin" oznacza "zwycięzca". Zwycięzcy - Tirthankarowie ( dokonujący przejścia), czyli Ci którzy zdobyli wiedzę absolutną (Kaiwalja) i pomagają innym uwolnić się z cyklu narodzin i śmierci.
Droga do pełnego wyzwolenia wiedzie poprzez tri ratna (trzy klejnoty) dzinizmu: 1-należyte postępowanie - polega na odrzuceniu fałszu, kradzieży, żądzy, chciwości i okrucieństwa, 2- należyte poznanie, 3- należyte postępowanie. Motto wyznawców dzinizmu: Ahinsa paramo dharma (niestosowanie przemocy jest najważniejszym prawem). Niektórzy mnisi dżinijscy doprowadzają tą regułę: chodzą nago, jako żebraczych miseczek używają własnych dłoni, zasłaniają usta kawałkiem materiału, by nie wpadł żaden owad, a drogę przed sobą zamiatają specjalną miotłą, by nie nadepnąć na jakieś małe stworzonko.
POLECAM: http://czytelnia.onet.pl/0,3447,0,1,nowosci.html
SIKHOWIE Ich wspólnotę założył guru Nanaka. Sikhowie sprzeciwiają się systemowi kastowemu i wszyscy noszą to samo ostatnie imię - Singh (lew). Podobnie jak w Islamie odrzucony jest kult wizerunków (idolatria), jednak sikhowie akceptują idee karmy i odrodzenia. Życie religijne i rytuały upodabniają sikhów do wyznawców hinduizmu, wyróżnia ich jednak tradycja wychowywania jednego syna.
- Mężczyźni zapuszczają włosy i brody, a każdy za swój obowiązek uważa noszenie turbanu oraz PIĘCIU K :
Kesz - nie obcięte włosy
Kangha- grzebień
Kara- stalowa obręcz na nadgarstku
Kirpan- krótki miecz
Kacz - krótkie spodnie do kolan.
ISLAM, CHRZEŚCIJAŃSTWO I RELIGIA ŻYDOWSKA to trzy równie wielkie religie Indii, jak te powyżej opisane. Uważam jednak, że ich charakterystyka nie jest potrzebna, gdyż z całą pewnością każdy z Was bardzo dobrze zna te religie i potrafi je szczegółowo scharakteryzować. Jeżeli jednak ktoś z Was zechce wzbogacić swoją wiedzę o którymś z tych wyznań w Indiach to piszcie,a napewno zamieszczę nowe informacje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz